Blog

kruidenpraat en nieuwsbrief archief

Wat was het heerlijk thuiskomen na een zongeslaagde vakantie in de bergen van Spanje en Portugal! We kampeerden in mini tentjes, snoven de zee-gezonde buitenlucht en beklommen vele bergtoppen - ondanks hoge temperaturen. De rotsen van de Portugese kust waren prachtig, vergaapten ons aan de wilde zee en woeste baren, we trotseerde 'm -waar we konden, durfden en waar t mocht - en kropen 's avonds moe en opgefrist weer in onze tochtige tentjes.
En toen was de vakantie weer voorbij en kwamen we thuis. En ik kon mijn ogen niet geloven. Die bloemen! Een veld vol goudsbloemen kleurde oranje voor mijn ogen. Goudsbloemen! En ik dacht nog wel dat het niets meer zou worden met die goudsbloemen! Want ja, de kippen... Elke dag ontsnapten onze huiselijke hoenders uit hun hok, alsof ze op zoek waren naar gezelligheid. Zelfs in onze bijkeuken stonden ze, kakelden dat ze ons misten, vroegen om een aai over hun zachte verendek. En elke dag schurkten diezelfde kippen zich in de omgerulde grond van wat mijn calendulaveldje had moeten zijn. Meerdere malen had ik het stukje grond ingezaaid, maar steeds krabden de kippen het stukje open en vleiden ze zich er neer tot zonsondergang.
Maar in de vakantie werd hen een halt toegeroepen. 'Niet uit je hok!'  En toen namen de goudsbloemen hun kans waar. Een heel veldje vol

Het is alweer even geleden dat je de nieuwsbrief van Kombucha-Kefir&Co in je postvakje. kreeg. Dat wil niet zeggen dat we in die tussentijd stil hebben gezeten!  Integendeel zelfs. Het is immers zómer, de tijd van kruidenwandelingen, wilde workshops en zomerfestijnen.  In deze nieuwsbrief lees je er alles over.
En voor mij stond juni ook in het teken van… het examen! De driejarige herboristenexamen aan  kruidencentrum ‘De Sprenk’  zou ten einde lopen, maar daarvoor moest nog wel iets gebeuren: een examen in plantkunde en kruidenkennis en de verwerking van geneeskrachtige kruiden tot hoogwaardige producten. Getoetst zou worden hoe de daarbij behorende protocollen eruit hoorden te zien, hoe anamnesegesprekken te voeren en ik zou mijn eindwerkstuk verdedigen. En niet te vergeten: het educatieve project presenteren. Aldus geschiedde. En met goed resultaat! Vanaf nu mag ik mezelf dus officieel de titel Meester Herborist toekennen. Hoe klinkt dat?!

Onlangs las ik in dagblad Trouw een portret van een landelijk bekend kruidenboertje: ‘Het Staphorster Boertje’. Hij trok klandizie uit het hele land, mensen kwamen massaal per trein naar Staphorst voor een bezoek aan Peter Stegeman (1840-1922). Het liefst wilde de Vereeniging tegen Kwakzalverij het Staphorster Boertje het zwijgen opleggen en kreeg hij processen aan zijn broek omdat hij in strijd zou handelen met de wet op de uitoefening van de geneeskunst.
Als gelovig christen baseerde het Boertje zich op de Bijbel en haalde daarnaast zijn kennis uit oude, soms handgeschreven werken en geschriften van Dodonaus, Ypey en Martinet. Vanuit een lofzang op Gods schepping wijst Martinet op geneeskundige eigenschappen van alles wat groeit en bloeit. Het voedde de opvatting dat God zelf wonderlijke geneeskrachtige mogelijkheden in Zijn schepping heeft gelegd, wat paste in het theologische denken van Staphort en Rouveen. (uit: dagblad ‘Trouw’ 1 juni 2024)
Ook heden ten dage wordt er met  enige argwaan gekeken naar mensen die het gebruik van kruiden ter bevordering van de gezondheid aanmoedigen. ‘Onder de naam kwakzalverij wordt het kind met het badwater weggegooid en dat zou zonde zijn’, meent de Zwolse historicus Wim Coster, die het verhaal van het Staphorster Boertje heeft onderzocht. ‘Heel wat planten kennen geneeskrachtige werking. Farmaceutische bedrijven sturen hun onderzoekers vandaag de dag naar oervolkeren om van het te leren over traditionele kruidenkennis, die vervolgens wordt toegepast in moderne geneesmiddelen.’
En ben jij benieuwd wat kruiden voor geneeskracht bezitten of hoe je ze culinair kunt inzetten? Lees dan vooral verder!

UVorige week kochten we een nieuwe grasmaaier, eentje die in staat moet zijn om onze hobbelige grasvlakte kort en stoppelig te houden. Het gras in de tuin stond inmiddels behoorlijk hoog; madeliefjes, paardenbloemen en boterbloemen volop in bloei. Bijna jammer om af te maaien. Voordat ik begon te maaien plukte ik eerst alle paardenbloemen uit het gras. Paardenbloemen zijn gewone, maar o-zo-bijzondere planten. Bijna zó gewoon dat je aan hun schoonheid voorbij zou lopen. Als kind plukte ik de gele bloemen, maar dat was geen succes: je handen werden bruin van het witte melksap dat uit de stengel kwam en je kon geen bos bloemen opfleuren met een paar mooie paardenbloemen erin. Ze hingen in no-time slap! Daarom maakte ik er als kind liever soep van. Water in een jampot, bloemen en zand erbij en roeren maar.
Gisteren plukte ik wederom paardenbloemen, maar niet voor een soepje of wildplukboeket. Ik maakte er limonadesiroop van, lekker honingachtig van smaak en een gezonder alternatief dan die gezoete smaakstofsiropen uit de supermarkt. Hoe groot de kracht van de paardenbloem is bleek letterlijk de volgende dag: de grasmaaier bleek de gele bloemen niet afgemaaid te krijgen; ze bloeiden gewoon door en ik plukte opnieuw en opnieuw!

Terwijl ik dit stukje aan het typen ben kijk ik naar buiten en zie tegenover ons huis de ooievaars bezig op hun nest: ze vliegen af en aan. Soms met een kikker in de snavel, dan weer een paar takken. Ze zijn druk met het repareren van hun nest. Want zo’n nest: daar ben je nooit mee klaar. Waar mensen op tweede Paasdag naar de bouwmarkt gaan omdat ze hun huis en tuin gaan verbouwen, daar repareren de ooievaars hun nest na een harde windvlaag of regenbouw. Want een nest op een paal van vijftig meter die heeft dagelijks te lijden van wind en voorjaarsregens. Heb je het in de gaten? De natuur is volop in bedrijf en wij hoeven daar niets voor te doen. Alles groeit en bloeit en wil jou en mij verwarmen met gratis geluk! Nu we in Goudriaan wonen en zo dicht op de natuur zitten realiseer ik me opnieuw dat het groene genade is. Voel de zon en je weet wat ik bedoel. Een knipoog van Boven.

Op het moment dat ik dit stukje schrijf zit ik in de bus naar Utrecht, voor een bezoekje aan de botanische tuin. Het is februari. Buiten is het grijs, het miezert licht en misschien denk je: wat moet je nou in een tuin? Daar is nu toch niks te zien, alles is daar toch kaal en doods? Dan vergis je je! De natuur is volop bezig om zich klaar te maken voor de lente! Als je goed oplet zie en hoor je het voorjaar ontluiken.

Gisteren zette ik het raam in onze slaapkamer een stukje open. Met die blauwe lucht en de opkomende zon zag de dag er zonnig en blij uit. Zodra ik het raam op een kier had gezet, hoorde ik het al. Ik was niet de enige die zin in het leven had: buiten klonken kwetterende en tjilpende vogeltjes die samenschoolden in de linden voor ons huis. Wat een heerlijkheid!

Deze week was een groep diverse vrouwen bij mij te gast. Ze wilden eens wat anders met elkaar ondernemen dan samen Bijbelstudie doen. Iets praktisch, ies duurzaams, iets gezelligs. En ze kwamen bij mij. :)
Ik nam ze mee en nodigde ze uit een kijkje te nemen in de wondere wereld van het fermenteren. Daar waar smaken veranderen, borrelende processen op gang komen, daar waar pure chemie zich gaat manifesteren wordt een bommetje gezondheid geboren! Probiotica, vitamines, mineralen..
De vrouwen gingen aan het einde van de ochtend met hun eigen smaakfabriekje naar huis. Over enkele weken zal hij zijn geheimen prijsgeven. Mits hij genoeg geduld, liefde en aandacht krijgt. Maar daarin heb ik alle vertrouwen bij deze vrouwen.

Als je gaat fermenteren gebeurt er ook iets met jou! Er gaan creatieve luikjes in je hoofd open, het kan ook bij jou gaan bruisen en borrelen. En dat gebeurde ook vandaag, in mijn atelier. Het zinderde, met al die enthousiaste vrouwen aan de tafels en om het aanrecht. Ik heb ontzettend genoten en ik kan niet wachten op de volgende workshop :) volgende week alweer!

Fermenteren heeft iets wat tot de verbeelding spreekt, iets magisch, metaforisch. Iets van: Hóe dan?
En ik bedacht: hoe mooi zou het zijn wanneer je als groepje vriendinnen, kerk of als vereniging deel zou nemen aan zo'n interactieve workshop met ruimte voor een goed gesprek...

Wat doe jij eigenlijk met je kerstboom- als je die al had? Veel mensen laten 'm ophalen door kinderen die er een klein spaarcentje me verdienen. Je kunt bij sommige bedrijven je boom ook met kluit en al teruggeven, zodat 'ie weer opnieuw geplant kan worden en doorgroeien tot volwassen exemplaar. (Beter Boompje.nl)

Heb je er weleens over nagedacht om een biologische kerstboom te kopen? Je weet wel, zo'n natuurlijke, onbespoten, bio boom uit een echt dennenbos of van een biologische kweker... daar kun je werkelijk alle kanten me op. Je kunt van zo'n bioboom -na afloop van alle decembervreugde -heerlijke thee trekken. Aromatische biologische kerstbomenthee. Hoe heerlijk klinkt dat? Geurige kerstbomenthee, dennen- of sparrenthee die je kunt drinken tot in januari, februari, maart, april... als de wind is gaan liggen en de krokusjes hun kopjes boven de grond uit steken.

Als hij de voordeur openduwt komt de onmiskenbare geur van groen hem tegemoet. Eucalyptus! ‘Wie is er ziek, mam?, vraagt hij terwijl hij snuivend mijn werkkamer binnenkomt. Ik lach. Wie is er niet ziek, kun je beter zeggen. Ik maak zalven voor iedereen die snottert en snuift. En daar hoort eucalyptus in. Want eucalyptus zorgt ervoor dat je beter kunt ademen. En ik denk dat je ook wat anders ruikt: hier ruik dit eens. Ik schuif een vijzel vol versgemalen kruimels onder zijn neus. ‘Mmm, dat ruikt naar kerstfeest, is dat voor de glühwein?’ Nee, het zijn de kruiden voor in deze december-kombucha’s! Want deze maand december staat in het teken van geur en kleur van kerst. De kombucha’s van deze maand kleuren rood, met een vleugje groen. Je leest het verderop in de brief.

Gisteren wandelde ik met rammelende melkflessen aan mijn arm naar de biologische boer om de hoek, om daar mijn eigen melk te tappen. Heerlijk húp, zó uit de tank! ( lekker ook om straks weer melkkefir van te maken, te bestellen als je wilt) Een fijn wandelingetje langs het veenriviertje ‘de Goudriaan’ waar je de herfst zijn gang ziet gaan. Kastanjebomen Goudgeel gekleurd, het wegdek geplaveid met platgereden bolsters. Snel raapte ik wat glanzende kastanjes uit de graskant. Die kan ik mooi gebruiken om nieuw wasmiddel van te maken!  In verschillende tuinen stond de Echinacea nog in bloei. Je kent ‘m vast wel: Die ferme vaste plant met bloemen bestaande uit een stekelig, donker gekleurd hart en lintbloemen, in kleur variërend van lichtroze tot dieppurper en zelfs geel (Echinacea paradoxa). De bloemen bloeien in de zomer, maar in de herfst verkleuren ze tot een hippe vintage bloem!

UsBinnenkort komt er een journalist en fotograaf van een landelijk dagblad in mijn tuin op bezoek. Dan wil je toch dat de alles er een beetje goed bijligt. In de tuin sieren oranje pompoenen de grond, hier en daar groeien nog wat bleekgele en oranje worteltjes, een gele courgette. En waar je maar kijkt: overal Oost-Indische kers. Geel en oranje, maar vooral groen blad. Niet iedereen is gecharmeerd van zo'n eigenzinnige kruiper. Hij gaat waarheen hij zelf zin heeft. Ik gebruik zijn blije bloemen als eetbare decoratie over taart of als pittige versiering op een broodsmeersel. Van de zaden van de plant kan ik knapperige kappertjes op zuur maken dankzij m'n kombucha. Of wat te denken van een pesto van de groene bladeren? Die smaken heerlijk peperig.

Duindoorn is een belangrijke plant voor het duin want hij brengt via wortelknolletjes stikstof in de bodem. Die meststof gebruikt duindoorn deels zelf, maar er blijft voldoende over om de groei van andere planten mogelijk te maken. In de buurt van duindoorns zien we dan ook vaak dichte vlierbosjes en een bodembegroeiing van brandnetels en braam. De duindoorn vormt zo een belangrijke schakel in de duinlevensgemeenschap. De bessen en bladeren dienen als voedselbron voor allerlei planten en dieren. De doornige struiken bieden een schuilplaats voor wild (reeën) en broedplaats voor veel vogelsoorten.

Marokko, het land van de Berbers en Arabieren, waar je in de zomer wegsmelt van de hitte en het in de winter ijzig koud kan zijn. Marokko, het land van markten en medina's, van kleuren en kleuren. Waar je tot in de late avonduurtjes kunt genieten van het leven op de straat. Zo kennen de meesten dit Noordafrikaanse vakantieland.

Wij waren deze zomer daar. In hartje Marrakech.  In die zinderende hitte, aan de rand van het grote plein waar het marokkaanse leven zich voor de toerist afspeelt.
Tenminste- als je niet verder kijkt dan dat…..

‘kijk, het is net een gezichtje’. Mama’s hand reikt naar een gele bloem die aan de rand van de tuin groeit. Of nouja, tuin. De helft van de tuin staat al in grote aardenwerken potten. De onsterfelijkheidsthee plant staat al klaar voor de nieuwe tuin. De citroenmelisse in een grote pot, met grote zorgvuldigheid uit de tuin geschept. Er staan zoveel potten dat ik niet eens meer weet welke planten er allemaal in zitten. Mama weet dat vast nog wel. Morgen gaan ze allemaal mee naar het nieuwe huis, de nieuwe tuin. Het wordt er vast gezellig met alle potten langs de nog veel te nette, funda-proof tuin.

Een nieuwsbrief vol bruisende plannen, zomerfeestjes en zoete zaligheden :)
Op het moment dat ik deze nieuwsbrief schrijf ligt mijn tafel vol vers geplukte vlierbloesemschermen. Als ik mijn ogen dichtdoe komt de geur me als vanzelf tegemoet: de zoe geur van honing, bloemig en bedwelmend. Het uitbundige geurenboeket doet me denken aan de zoete zalige zomers, aan struintochten langs de oevers van de rivier met een picknickmand vol limonade. Ik verwerk de vlierbloesems tot siroop, heerlijke limonadesiroop die je naar eigen smaak kunt aanlengen met water of karnemelk, als zoet watertje kunt invriezen als waterijsjes; lekker voor kids en koters (en veel beter dan al die gezoete roomijsjes uit de supermarkt!

Afgelopen zaterdag was daar weer onze jaarlijks brandnetelworkshop! We hadden prachtig weer op een idyllische locatie en begonnen de workshop met een stukje informatie die ik graag met jullie wil delen.
De deelnemers van de workshop waren nieuwsgierig verbaasd over de kracht en de veelzijdige werking van de brandnetel. Wat is dat toch voor een geheimzinnige plant en wat maakt 'm zo veelzijdig? En hoe komt het toch dat de één verwoede pogingen doet 'm zo snel mogelijk uit de tuin te verwijderen, terwijl de ander er lyrisch me wegloopt of 'm zelfs aanplant in eigen tuin? Zijn we onderweg iets kwijtgeraakt? Want waarom wisten onze voorouders dit wél?

Zij sloegen zich met bossen brandnetel op de rug als middel tegen reuma en jicht. De Romeinen gebruikten deze methode om zich warm te houden tijdens de ijzig-koude Britse winters. En onze overgrootmoeders kookten er soep van. Gezonde, ijzerhoudende vitaminesoep.

'Als je het niet kunt verslaan, eet het dan op!'

Een brief vol leuke nieuwtjes, gezondheidsproducten en events valt jou vandaag ten deel. En natuurlijk krijg je vandaag de nieuwe kombucha smaken weer te zien. We blikken terug en kijken vooruit: Want ik kan je nu alvast verklappen dat er weer leuke dingen op stapel staan!

Als donkere wolken wegdrijven
De regen ophoudt
en zonlicht ruim baan krijgt
Mijn ogen knijpen tot spleetjes
Mijn wangen warm
de was wapperend opdroogt
Dan ben ik buiten.

Ik zie de kruiden
de grond uit kruipen
brandnetel, weegbree, meidoorn

kruiden die zuiveren
de aarde, mijn lichaam
reinigen
na een lange donkere winter.

Kom mee!
Laten we drinken op de lente
Thee, lentethee
Laten we eten.
Soep, brandnetelsoep!
Laten we plukken van die kruiden,
doe je mee?  

Het is maart, heerlijk maart! Een maand waarin het voorjaar steeds meer zichtbaar wordt, maar je je winterjas en paraplu nog niet kunt opruimen, want ‘maart roert zijn staart’. De zon is nog niet krachtig genoeg om ons te voorzien van voldoende vitamine D, dus hee, laten we die weerstand een handje helpen! Je kunt deze maand allerlei kombucha’s bestellen die goed zijn voor je weerstand. Zoals de kombucha met vlierbes en de zwarte bes. Dat zijn echte booming besjes met enorm veel antioxidanten (hoog in de top 5). Niet alleen de vrucht, zelfs de knoppen van de struiken zijn energiebommetjes voor mens en dier en… nog lekker ook. Probeer het zelf maar eens: gewoon een knopje plukken,  er goed op kauwen en dan doorslikken. ‘n Heel bijzondere ervaring

Februari! Het voorjaar zit in de lucht, we zien niet alleen de sneeuwklokjes boven de grond uitpiepen, ook de smalle weegbree staat er weer. En hoe genadig is dat! Juist in de tijd, wanneer we last krijgen van snottebellen en oorontstekingen is daar de smalle weegbree die werkt op precies dit soort klachten!
In deze nieuwsbrief lees je alles over kombucha, de nieuwe smaken van deze weken en ik heb een leuk Valentijnscadeautje voor iedereen die deze week een bestelling doet!

Het is winter! We hadden sneeuw, veel regen en op het moment dat ik dit stukje schrijf, waait de wind flink om ons huis. Je huid wordt er droog van... Onze huid heeft heel wat te verduren van al die weersinvloeden. Maar we kunnen er iets aan doen! Pak lekker een streepje zonlicht me als íe schijnt. Hoe bloter huid wanneer je je laaft aan die zonnestralen, hoe meer vitamine D je lichaam kan opnemen. Allemaal gratis gezondheid!
Uitwendig kun je ook smeren. Via de app (versla de microkraal) kun je zien hoeveel microplastics jouw smeersels bevatten. Als herborist in opleiding leer ik om zelf huidverzorgende (gezichts)crèmes te maken. Heb je hier interesse in? Laat het me weten!
Maar ook inwendig kun je huid voeden met vriendelijke producten.

Als alle struiken en bomen in de winter nog kaal en doods lijken staat de hazelaar als eerste Nederlandse plant in bloei, hoe hoopvol is dat!
Je hebt de toverhazelaar en de gewone hazelaar. Beide soorten behoren tot de oudste bomen uit de geschiedenis.
Aan de toverhazelaar (Hamamelis virginiana) kende men vroeger magische eigenschappen toe. De twijgen werden door de Indianen gebruikt als wichelroede om water en goud op te sporen. In sprookjes gebruikten tovenaars en heksen het hout van de hazelaar als toverstokje. De bast van de boom bevat looistoffen, vooral hamamelitannine, gallotannines en proanthocyanidinen, etherische oliën (dat ruik je!), saponinen en fenolzuren. Al die moeilijke benamingen... ze vertellen ons dat óók de schors geneeskrachtig is! De olie of zalf van de hamamelis kun je uitwendig gebruiken: het vernauwt de haarvaten en de kleine aderen. Vandaar dat het werkt tegen aambeien en spataderen en daarnaast ook ontsmettend op de huid.

Vorige week ontving je van mij een nieuwsbrief vol wetenswaardigheden over de kracht van kruiden, warmte en vuur. Vandaag wil ik deze brief afsluiten met nóg meer wetenswaardigheden over verwarmende kruiden: je leest over de kracht en gezondheid van winterkruiden en krijgt een update van de feestelijke decembersmaken in deze maand. Wil je nog een extra (500 ml) flesje kombucha bestellen? Of een kruidige kerstthee? Dat kan! Geef het aan, en ik maak er een leuk cadeautje van!

Verderop in deze nieuwsbrief geef ik je een heerlijk recept van een Warme Kombucha Cider voor een koude winteravond. Geniet van de kleine dingen en verwarm elkaar met aandacht en liefde. Ik wens je geluk, gezondheid en het goede!

Vuur, dat is een warmte die je met een thermometer kunt duiden. Vuur steek je aan met vuur, een lucifer of aansteker, maar er zijn ook kruiden die je kunnen verwarmen. Zij zorgen ervoor dat je vuurtje vanbinnen gaat branden, dat je stofwisseling sneller gaat (waardoor je makkelijker vet verbrandt) en je hart sneller gaat kloppen. Spaanse peper bijvoorbeeld, citroengras of kaneel. Ook kombucha is zo’n verwarmend product. Juist wanneer het buiten koud is, is het belangrijk om je fysieke innerlijke vuurtje te laten gloeien, dan kun je de thermostaat in huis gerust een graadje lager zetten. Daarom is kombucha in de winter een heel goed idee.

In deze nieuwsbrief geef ik je een gratis recept voor een griepdrankje met ingrediënten als : Echinacea tinctuur en vlierbesen (sap). Deze ingrediënten zijn te bestellen bij Kombucha-Kefir&Co. Ook lees je wat de herfst ons brengt en geloof me: het kan niet op. Unieke jammetjes van herfstbessen of zo je wilt: aardbeien van toen, chutneys van herfstgroente, maar ook bessen en plantwortels waar je geneeskrachtige of rustgevende theeën en tincturen van kunt trekken. Laat je verrassen!

In Nederland groeien er genoeg en toch zijn er maar weinig mensen die weten dat je ze kunt eten: de tamme kastanje. Ik las onlangs dat we deze tamme kastanje beter zouden moeten waarderen: wellicht worden de kastanjes in de toekomst de duurzame vervangers van onze geliefde granen en witte rijst. Tamme kastanjes zijn namelijk heel voedzaam en rijk aan eiwitten en bovendien gratis te grabbelen in het wild. In Portugal weet men dat allang en heeft men er een nationaal feest van gemaakt. Op 11 november vieren de Portugezen de dag van de heilige Sao Martinho. Overal in het land worden grote hoeveelheden kastanjes geroosterd en gegeten. Portugezen komen samen, vertellen elkaar verhalen en branden hun vingers bij het pellen van de hete kastanjes. Kinderen nemen zakjes kastanjes mee naar school om ze daar te roosteren en samen op te peuzelen en overal wordt de legende van de heilige Sao Martinho opnieuw verteld.

Een overvloed aan warme tinten geel rood bruin lokt me naar buiten, de laan door langs de kastanjebomen. Het bos in, waar paddestoelen kleurrijk prijken en joekels van eikels op de grond liggen te wachten tot de eekhoorn komt. Of de zwijnen, die alvast de bosgrond omrullen waardoor de zaden zich kunnen nestelen in afwachting van vocht, lucht en licht. Herfst is heerlijk, het is de tijd van ‘vooruit, nog één keertje dan’… het klapstuk, het toetje. Voordat de kou en duisternis zijn intrede doet.

In deze nieuwsbrief lees je wat de herfst ons brengt en geloof me: het kan niet op. Unieke jammetjes van herfstbessen, chutneys van herfstgroente, maar ook kruiden die nog volop te plukken zijn en waar je geneeskrachtige of rustgevende theeën van kunt trekken. Laat je verrassen!

De herfst is ook een prachtige tijd vol overvloed en uitbundigheid. Kleuren en geuren, vruchten, zaden en noten die plukrijp wachten om gegeten te worden. Verzameld voor de winter, ingemaakt tot jam, gelei en chutney. Verwerkt tot siroop, gedroogd, gerooid, gefermenteerd…

Deze weken ben ik volop aan de slag gegaan met appels, noten, vlier- en meidoornbessen, rozenbottels… Nee, herfst anno 2022 is niet dezelfde als vorig jaar. Toen hingen de bessen en bramen dik en sappig aan de struiken. Dit jaar hadden we vlierbessen die verdroogd waren, walnoten die wat kleiner uitgevallen zijn dan vorig jaar…Maar ook joekels van eikels, heb je die óók gezien? Van de gedroogde en vermalen eikels kun je zelf je koffie maken. Je kookt het vermalen spul in een pannetje, afgieten door een zeefje, melk erbij (if you like) en je hebt een gratis bakkie troost. Dat is de verrassing van moeder natuur. In deze nieuwsbrief lees je wat Kombucha-Kefir&Co voor jou in petto heeft! Laat jij je verrassen?

Vorige week was ik voor een paar dagen in Portugal. We waren er niet voor vakantie, maar alles ademde vakantie! Nee, er waren weinig toeristen in dat deel van Lissabon, dat was het niet. Kwam het door de sfeer van de Portugese stadswijk, de gekleurde huizen, de inwoners? We zagen mensen zonder oortjes (ja écht, die zijn er nog) op hun dooie gemak over straat wandelen, elkaar groeten, lachen, écht lachen. Mensen die een praatje met je begonnen ook al verstond je er geen woord van (en toch gewoon blijven doorpraten en lachen, hehe) Mensen die elkaar al vroeg in de ochtend ontmoetten, buiten bij het plaatselijke café met de plastic stoeltjes en uitbundig genoten van een sterke espresso en pastei de nata.
Is dat het, wat mij zo’n vakantiegevoel bezorgde? Wanneer je rust ervaart vanuit je omgeving (en geloof me: jij bent de omgeving voor de ander ;), tijd neemt voor elkaar en aandacht hebt om écht naar elkaars verhaal te luisteren ook al ken je elkaar wellicht wat oppervlakkig… zijn we daar ten diepste niet voor gemaakt?

Voor mijn opleiding tot herborist mocht ik vorige week drie dagen stage lopen in de kruidentuin van Het Kruidenrijk. Een ambachtelijk bedrijfje in Brabant waar ze nog geheel handmatig kruidenzalven maken, kruiden en bloemen drogen op de droogzolder voor de productie van thee. Waar ze met liefde en aandacht de mooiste kruiden kiezen, knippen en verwerken tot geneeskrachtige tincturen. En dat alles kleinschalig en biologisch. Drie dagen lang leefde, werkte en sliep ik temidden van honderden kruiden, bloemen en bijen. Ik was omgeven door een overvloed aan geuren, kleuren en zoete zaligheden. Ver weg van de snelweg waren daar de immer zoemende bijen en blij fluitende vogeltjes. Het was geweldig. En al die leerervaringen kan ik weer fijn toepassen in mijn eigen Kombucha-Kefir&Co!